Java programşama dili tamamen nesneye dayalı bir dil olduğundan, bir programın içindeki herşey sınıf tanımlamalarında içerilmelidir. Bir program içindeki birçok sınıf istenilen görevi yerine getirmek için birbirlerinin yöntemlerini çağırarak işbirliği yapabilirler.

En az bir tane sınıf tanımlaması içeren bir program kaynak dosyası yaratarak bağımsız bir uygulama oluşturabilirsiniz. Her program yürütülmek için, ilk ifade için bir giriş noktasına ihdiyaç duyar. Bu nedenle, bir program için giriş noktasını sınıfın bir yöntemi olarak açıkça belirtmek zorundasınız. Bu amaç için main özel yöntemi kullanılır. Sınıf yöntemleri bir örnek çağırılmasına ihdiyaç duymadıklarından, ana (main) yöntemini içeren sınıfı belirtmek programı yürütmek için yeterli olacaktır.

Ana (main) yöntemin biçimi aşağıdaki gibidir:

public static void main(String[] args){ 
... 
}
							

Bu main yöntemi tek bir parametre, args, alır ve hiçbir değer döndürmez. Bu args parametresi, String dizisi (array) türündedir ve program çalıştırıldığında komut satırına girilen parametreleri içerir. Ana yöntem (main), sınıf dışından örneksiz çağırılabilen bir yöntem olmak zorunda olduğundan, public ve static anahtar kelimeleri kullanılır.