Gerçekleştirme detaylarını saklamak nesneye dayalı dillerin en önemli özelliklerinden biridir. Sınıfın kullanıcıları sınıfın tüm detaylarını bilmek zorunda değildir. Bir sınıf kullanıcıya gerekli arayüzleri, her üye yöntem ve değişken için farklı erişim seviyeleri seçerek belirtebilir. Bu da sistemin basitliğine ve gücüne katkı sağlar. Bir sınıf sadece belirtildildiği şekilde kullanılabileceğinden uygun durumu ve sınıf kullanımını kesinleştirmek mümkündür.

Java programlama dilinde bir sınıf kendi üye değişkenlerini ve yöntemlerini diğer nesnelerin erişiminden dört farklı erişim belirteci kullanarak koruyabilir. Bu erişim belirteçleri sistemin farklı kullanıcılarına farklı arayüzleri sağlayabilmenizi sağlar. Java programlama dilinde mevcut erişim belirteçleri ve anlamları şöyledir:

• private: Private yöntemler ve değişkenler sadece onları bildiren sınıf tarafından erişilebilir.
• protected: Protected yöntemler ve değişkenler onları bildiren sınıf, bu sınıfın alt sınıfları ve sınıfın bildirildiği paket tarafından erişilebilir (paketler daha sonra anlatılacaktır).
• public: Public yöntemler ve değişkenler programın içindeki herhangi bir yerden erişilebilir.

Bunların yanında, Java programlama dilinde bir tane daha erişim seviyesi vardır, Bu erişim seviyesinde üye yöntem ve üye değişkenler sadece sınıfın bildirildiği paket içinden erişilebilir. Eğer bir erişim seviyesi açıkça belirtilmezse erişim seviyesi otomatik olarak seçilir.

Erişim belirteçleri direk üye fonksiyon ve üye değişken bildiriminde kullanılabilir:

class SinifAdi{
	public int i;
	protected int j;
	private int k;
	int p; // paket erişimi
	public int getPublic(){…}
	protected int getProtected(){…}
	private int getPrivate(){…}
	int getPackage(){…} // paket erişimi
}